«Κορίτσια με μικρά παιδάκια ακούνε κάθε μέρα το ‘μαμά μη φεύγεις’ κλαίγοντας…»
Γυναίκα, μάνα, γιατρός, νοσηλεύτρια, βοηθητικό προσωπικό στο νοσοκομείο. Οι γυναίκες υγειονομικοί, έχουν ένα χρόνο να αγκαλιάσουν τα παιδιά τους, από φόβο μην τους μεταφέρουν το ιικό φορτίο που δέχονται στο νοσοκομείο. Η διευθύντρια της Α’ Παθολογικής στον Ερυθρό, μίλησε Στο Κόκκινο και την Τζούλυ Τσίγκα για τον καθημερινό πόλεμο στο νοσοκομείο, τους βαρέως πάσχοντες που μεταφέρονται σε άλλα νοσοκομεία για να μετατραπούν οι κλίνες σε ΜΕΘ covid, το εξοντωμένο προσωπικό και την κυβέρνηση που εδώ κι ένα χρόνο δεν ενδιαφέρεται.
«Οι υγειονομικοί που είναι μέσα στον covid (λοιμωξιολόγοι, εντατικολόγοι κλπ), άνδρες και γυναίκες, πιέζονται εδώ κι ένα χρόνο. Κορίτσια που έχουν μικρά παιδάκια και ακούνε το κλάμα και το «μαμά μη φεύγεις» κάθε μέρα που ξεκινούν για το νοσοκομείο.
Ο γιος μου είναι πια πιο μεγάλος, δίνει πανελλήνιες εξετάσεις φέτος κι έχω έναν χρόνο να τον πάρω αγκαλιά, δεν έχει την συμπαράστασή μου στην προσπάθειά του, γυρνάω εξοντωμένη στο σπίτι.
Έχουμε ξεχάσει να είμαστε γυναίκες. Τα χέρια μας πληγωμένα από τα αντισηπτικά και τα ταλκ, στα πρόσωπα πληγές από τις μάσκες, πόδια πρησμένα….»
Η καθημερινότητα των υγειονομικών στα δημόσια νοσοκομεία ένα χρόνο τώρα. Ένα χρόνο που η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα, όπως μας λέει η διευθύντρια της Α’ παθολογικής του Ερυθρού. «Κι όλα αυτά με τον ίδιο αριθμό γιατρών που είμαστε εκεί και προ πανδημίας».
Σύμφωνα με την Βάνα Τζαβάρα, θύμα της κυβερνητικής πολιτικής είναι και οι ειδικευόμενοι γιατροί. «Δεν εκπαιδεύονται καθόλου, κάνουν υπερεφημέρευση, δεν είναι ασφαλείς. Επιπλέον, κανείς από τους επιμελητές δεν προλαβαίνει να τους εκπαιδεύσει και τώρα, μέσα στο 3ο κύμα της πανδημίας ήρθε εγκύκλιος από το υπουργείο Υγείας για εκπαίδευση των ειδικευόμενων».
Εύλογη, λοιπόν η απορία γιατί δεν ρίχνουν στη μάχη τα ιδιωτικά, «που πλουτίζουν αυτή τη στιγμή», αλλά ούτε και τα στρατιωτικά νοσοκομεία που έχουν προσωπικό και εξοπλισμό.
Πηγή : https://www.avgi.gr
